Der Zaowerlehrling

Wenn Goethe Holzländer gewesen wäre, hätte er ihn so geschrieben.

   

Hääte bin ich mol allene,
unn dor Meester iwersch Land
Och harrjeses, dos ward schiene ,
itze zaowert mool dor Kleene.

Nu kumm har, du aller Basen     
riert‘ch fix unn socke lus.
Ich bin a eh hechres Wasen,
nich etwo dr Meester bluus.

Juck doch, schunne dud or flitze ,
wie eh Wiesel hin und har.
Ja fräälich, dar konn a mol schwitze,
ich hoobs jerode räächlich schwer.

Do, schunne brengtorsch Aoffwoschwosser
su isses schiene, mää jutes Tier.
Wenn dos nu dor Meester wisste,
doss er hot ne Kunkurenz in mir !!!

Na, nune is jenug mää Liewer,
hier itze endlich widder aof,
sunst läfft a noch de Wonne iewer.
Hier blääwe sullste, horch doch draof!!

Neee, do rommmelts dumme Luder
noch mol mitn Emmer lus.
Hiehnisch a noch fääxen dode,
um sää Hulzmaol riesengruuß.

Himmel - ich hobs Wort verjassn,
wie morr dan Karl bändche muss.
und schunne rommmelt dor wie besassn
uffs naoe nunger, hin zum Fluß.

Unn dos Wosser stäächt noch hecher,
schunn een Meter huch im Haos.
Immer fächter ward's unn nosser
s‘beste is, ich zieh mich aos.

Haah, itze weß ich, wos‘ch muß moche,
mitn Bääle hock‘ch zu
kimmt dor widder, dar Apache           
su vorschoff‘ch mor määne Ruh.

Jutt varja, itze hob‘chn jespalten
wenn ich’s a nich widder moch,
doch dafier hob‘ch zwee erhal‘n
unn die motschen immer noch.

Meester - Meester - kumm doch widder
ach, mää liewer jutr Harre !!!
De zwee klopps‘ chen Basnbrieder
iewerschwemm mer dos Portarre.

Niemols will ich widder sindche !
Komm mää Scheff unn sprach das Wort !!!
Unn ich fiehls, dar dud mich kindche
unn orn arschtn muss ich fort.